Dit bericht is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
Robert Greenberger
door Robert Greenberger
Het House of Secrets voelde altijd als een mindere titel voor House of Mystery ondanks bijna identieke inhoud en makers. Beide titels waren uit de jaren 1950, overstappen van niet-terribil-terrify verhalen naar superhelden of superschurken en leken voorbestemd voor vergetelheid totdat er een nieuwe generatie redacteuren arriveerden.
Dick Giordano werd weggelokt van Charlton Comics en Joe Orlando werd verleid door een redactioneel optreden, waardoor ze jarenlang ervaring met hen hadden om een verouderend redactioneel personeel nieuw leven in te blazen, waardoor de titels met nieuwe makers en energie vulden. Orlando stortte zijn EC -stripkennis in om HOM te vernieuwen, Kaïn toe te voegen als zijn gastheer en het combineren van herdrukken met nieuwe inhoud. Evenzo bracht Giordano de geannuleerde HOS in 1969 nieuw leven in en gaf het een gotisch horrorgevoel van dekking tot interieur. Hij voegde de broer van Cain Abel toe als gastheer, waardoor een aantal goedaardige ribbels tussen de titels mogelijk was. Nadat Giordano het personeel had verlaten, erfde Orlando zijn boek en stelde het toneel voor een nieuwe generatie spannende verhalen.
DC Horror: House of Secrets Vol. 1
DC Comics eert dat tijdperk met DC Horror: House of Secrets Vol. 1, ophalen met het tweede nummer van Orlando, #92, via #97. Het is logisch toen Orlando door een deel van de inventaris van Giordano is verbrand en extra verhalen begon te kopen uit een breed scala aan veteraan en nieuw talent.
Uitgave #92 is natuurlijk geïmmortaliseerd als de eerste verschijning van Swamp Thing, met dank aan Len Wein en Bernie Wrightson. De slordige spot van de mens was de nieuwste in een lange lijn van dergelijke personages die teruggingen tot de hoop van de gouden eeuw en de huidige dag Marvel-tegenhanger, Man-Thing.
Wein en Wrightson waren misschien de vroege succesverhalen onder de voogdij van Orlando, maar ze waren verre van alleen. Giordano en Orlando waren beiden gastvrij en bemoedigend voor de fans die potentiële professionals werden geworden, die verhalen en kunst kochten van mensen, zoals Gerry Conway, nog steeds in hun tienerjaren. Als gevolg hiervan werden ze de leraren voor een nieuwe generatie, waardoor individualiteit in stijl en benadering werd aangemoedigd in het vertellen van verhalen. Terwijl het erfelijke heksuur van collega -redacteur Murray Boltinoff meer commercieel was, waren de titels van Orlando veel invloedrijker voor de industrie.
House of Secrets #95 Cover van Nick Cardy
Deze collectie toont je de grote verscheidenheid aan talent die te zien is, terwijl veteranen vanaf het einde van de Gouden Eeuw werden gemengd met de eerste talenten van de bronstijd, die combineren voor vermakelijke en opwindende verhalen. Vanuit nummer 93 breidde de hele DC -lijn uit van 32 tot 48 pagina’s, dus assistent -editor Mark Hanerfeld heeft de herdrukken zorgvuldig samengesteld om het originele materiaal te ondersteunen, waardoor we worden blootgesteld aan zeldzame John Prentice Comic Book Work samen met een gezonde dosis Alex Toth.
Er waren ook verwrongen humor one-pagers van Sergio Aragones en Lore Shoberg. De lijst met talent omvat Virgil North, Alan Weiss, Tony Dezuniga, John Albano, Jack Sparling, Don Heck, Jack Oleck, Bill Draut, Dick Dillin, Jack Abel, Wally Wood en Jose Delbo. Het Aquaman -team van Steve Skeates en Jim Aparo hebben hier ook twee verhalen.
Naast Dezuniga zijn de eerste hints van de komende golf van Pilipino -talent te zien met een mooi verhaal van de onderschatte Nestor Redondo.
“The Day After Doomsday” was een of twee pagina’s “wat als” naar de aarde na een ramp, geïntroduceerd in HOS #86. De functie verscheen in verschillende bloemlezingstitels in het volgende decennium en twee inzendingen zijn hier te vinden, zowel van Len Wein als Jack Sparling, met twee overlevenden, Adam en Gertrude.
House of Secrets #97 Cover van Jack Sparling
De lopende titel had hier een aantal sfeervolle covers met kunst, waaronder verschillende van Wrightson en enkele stukken van Sparling en Nick Cardy. Sommige van deze, zoals die van Sparling, zijn schilderijen, terwijl DC’s productiewizard Jack Adler wasbeurten en kleureffecten heeft toegevoegd om deze titels te helpen opvallen op de steeds drukke kiosk.
Deze collectie geeft je een mooie mix van wat was en wat zou komen. Samen zorgen ze voor een bevredigende blik in een overgangsperiode voor DC.
Aankoop
DC Horror: House of Secrets Vol. 1
Klassieke covers uit de Grand Comics -database.