Mijn 100 voorkeursmelodieën aller tijden. De masterlijst is hier, evenals ik het ongeveer om de twee weken bijwerk of wanneer ik nog een 10 deuntjes heb of zo.
Net als het ‘respect’ van Aretha Franklin, is dit de ongewone versie van een cover -melodie dat het veel beter is dan het origineel. evenals veel anders.
De “Amerikaanse” serie van Johnny Cash produceert een geweldige boxset, en vertegenwoordigen een fundamentele “How To” bij loopbaanopleving. Opgevat door Jeff Rubin, bevatten de albums bijna alleen covers, evenals variëteit van traditionele rots tot evangelie tot traditioneel tot industriële rock uit de jaren 1990, d.w.z. pijn. In tegenstelling tot maker Trent Reznor’s versie van het nummer, brengt geld zowel pathos als wanhoop naar een deuntje met krachtige teksten die in het origineel worden begraven onder het zware, overweldigende geluid van negen inch nagels.
Verder luisteren: vrijwel alles van de Amerikaanse albums is geweldig, vooral de allereerste, maar een paar van mijn gewenste bezuinigingen zijn: dertien (Danzig), het beest in mij (Nick Lowe), evenals één (U2). Natuurlijk is het ‘Folsom Prison Blues’ van Johnny Cash natuurlijk een van de grootste van alle deuntjes. Eén per kunstenaar, en daarom zal het hier niet te zien zijn.
Cover -versies: deze melodie is een cover. Hier is echter een black metal -versie, alleen voor trappen, dan nog een paar.
De sobere eeuwigheid van het niets door aboriorth