Gefeliciteerd met Tim. Diamond heeft zijn eerdere beslissing omgekeerd en zal Comic Foundry Magazine bieden. Ik weet niet zeker of “OK, we zullen de prijs 27 cent laten vallen” is echt, zoals de kop zegt, halverwege bijeenkomen, maar de echte test zal zijn hoe veel bestellingen het krijgen. (Lezers, ga je het eerste probleem bestellen? Koopt uw winkelschaal kopieën voor klanten om zo door banen te bladeren?)
En ik wou dat Tim geen dingen zou zeggen als: “We overwogen het boek naar een uitgever te brengen, maar we zullen het voor het eerste nummer zelf uitsteken. Misschien zullen we na dit probleem opnieuw evalueren, misschien niet. ” Het is goed om flexibel te zijn, maar het is veel meer geruststellend om te voelen dat de hoofdredacteur een plan heeft dat veel meer is dan “Ik weet het niet, zullen we zien.”
Valerie d’Orazio maakt een uitstekend punt (link niet langer beschikbaar):
Ik denk dat onze zoektocht naar uitmuntendheid in reguliere strips zou moeten omvatten dat erkent wanneer de Big Two het goed doet. Positieve feedback bieden waar het verschuldigd is. Ik heb bijvoorbeeld een behoorlijke hoeveelheid zeuren gehoord over de “Minx” -lijn van DC. … maar er is goed spul in de “Minx” -lijn. Er zijn vrouwelijke positieve dingen. Waarom praat je daar ook niet over? Waarom geen signaal sturen naar bedrijven zoals DC dat dergelijke initiatieven worden verwelkomd?
Omdat je weet hoe het wordt waargenomen op het einde van de uitgever? De uitgever probeert iets goed te doen. Misschien is het een beetje ongemakkelijk, misschien wordt het als te weinig gezien. Maar ze proberen het. En dan worden ze in de tanden geschopt voor de inspanning. En ze denken: “Nou, het is veel eenvoudiger om de fans gewoon het Wizard Magazine Fodder te voeden en het daarbij te laten.”
Ik heb hetzelfde gehoord, de “waarom zou ik de moeite nemen om een minderheidspersonage te creëren als ik niemand gelukkig kan maken?” opgeven. Ik denk dat het een gevolg is van hoe groot de Golf tussen gezichtspunten is. Sommige mannen die deze beslissingen in creatief en redactioneel nemen, willen niet beledigen, maar ze zijn nogal naïef en begrijpen het probleem eerlijk gezegd niet. Ze hebben zelden gedacht aan symboliek of alternatieve ervaringen of het gebrek aan diverse gezichtspunten of hoe het echt zou zijn om geen comfortabele blanke te zijn. In plaats van hun “bewustzijn te laten verhogen”, worden ze belasterd, en dat maakt hen bang om het opnieuw te proberen.
Ja, ze zouden beter moeten weten. Maar sommigen van hen niet, en ze komen er nooit aan als ze worden aangevallen in plaats van opgeleid. Dus ja. Veroordelen het negatieve maar steun het positieve. En misschien evalueren misschien hoe we het negatieve veroordelen. Persoonlijk hou ik van de humoristische reconceptualisatiemethode over de “Swords Out, collega Fangirls, we hebben ons wat castrerend om te doen!” Ride of the Valkyries -techniek.
En dan is er Nymphet. Omdat ik in het Amerikaanse zuiden woon, ben ik gewend om te denken: “OK, hoe zullen de‘ de kinderen beschermen die de kosten hierop kosten ’reageren hier op?” Dus ik ben verbaasd dat iemand ooit heeft overwogen om een manga te importeren over een negenjarig meisje dat haar volwassen mannelijke leraar seksueel voorstelt, zelfs als een komedie.
Op de bovenstaande link (niet langer beschikbaar) prijst Brigid Alverson Seven Seas President Jason DeAngelis voor het bespreken van het proces van het bedrijf en redenen voor hun beslissingen (eerst om de titel op hiatus te zetten en vervolgens te annuleren). Ik ben het ermee eens, het is geweldig om dit soort transparantie te zien in plaats van zich gewoon af te vragen: “Hé, wat er met die titel is gebeurd?” Brigid wijst erop dat de methode van DeAngelis zorgt voor veel meer ondersteunende fans, wat de verkoop kan helpen. Bovendien, zegt ze, met scanlaties, zullen degenen die de serie willen waarschijnlijk op de een of andere manier kunnen krijgen.
Simon Jones van Icarus Publishing (link niet langer beschikbaar) maakt gebruik van het evenement om de verschillende krachten te evalueren die een effect hadden op de beslissing en roept op tot voortdurende steun van de uitgever.
Hij klonk ook een waarschuwing dat een aantal recente verontrustende trends mooi inkapselt, het ontcijferen:
De opkomst van sites en bloggers van beide kanten van een kwestie waarvan de enige rais d’Etre lijken de bitterheid aan te wekken tussen verschillende industrieën van fandom en de kleining van tegengestelde dissidenten, en de bereidheid van talrijk om geloof te geven. Die algemene houding is verontrustend, omdat het een verschuiving in techniek door dergelijke grass-roots veroorzaakt van belangenbehartiging, naar de uitstrijkjes-en-ridicule-tactieken die veel meer passen bij politieke of religieuze extremisten. In plaats van een stap verder te zetten, is de oproep steeds meer geworden voor iedereen om een stap neer te zetten.
Dat is geen empowerment. Deze spontane paraplu-triggers geven zichzelf niet echt uit met het promoten van de belangen van individuele mensen die zij tot hun leden tellen en op hun banners plaatsen, maar de ontwikkeling van enkele ideologie en het verlangen dat iedereen erin lock-step marcheert.
Hoor, hoor.
Deel dit:
Twitter
Facebook
Tumblr
Gerelateerde berichten:
Angel City: Stad zonder medelijden deze week – misschien? Angel City: Stad zonder medelijden zal morgen in je plaatselijke stripwinkel zijn (als ze slim waren en er wat in kocht). Het is een harde boernull