Twee Aussie -vrouwen met fantastische stemmen voor vandaag, die dit jaar elk extreem leuke, basisrecords hebben gemaakt. Laten we beginnen met de diepte van het veld.
Ik hou van de stem van Sarah Blasko. Ik heb het ooit leuk gevonden, gezien het feit dat ik haar een deuntje hoorde dekken die ik niet bijzonder leuk vind, evenals nu liefde …
Haar nieuwe album, Depth of Field, is allemaal nieuw, alle originelen. Het is sterke popmuziek, allemaal gezongen met haar enorm flexibele en emotionele stem.
Nu hou ik ook van de stem van Kasey Chambers. Ik vind het zelfs leuk aan haar. Ik ben algehele verliefd op haar. Haar teksten zijn zo krachtig, evenals het enthousiasme in haar stem overwint zijn nasale twang. Ik heb haar een aantal keren online gezien, evenals ze graag haar eigen geluid beledigt, maar het is een stem die sterk is met emotie, niet bereik, en dat is net zo goed.
Het nieuwe album van Kasey is het tegenovergestelde van dat van Blasko. Waar de muziek van Sarah extreem wordt geproduceerd, zowel stijgend als soepel, is ‘kampvuur’, nogal letterlijk, veel mensen met gitaren die deuntjes zingen voor een campout.
Je wilt het afwijzen als eenvoudig, maar dat is het niet. De teksten blijven duiken in de diepten van de ziel, evenals de aantrekkingskracht van Chambers blijft onontkoombaar.
Bovendien doet ze een duet met Emmylou.